zaterdag 16 november 2013

Laos - Luang Prabang

 
 

We namen de slowboat op de Mekong van Pai naar Luang Prabang (Laos). Een tweedaagse tocht met prachtige zichten onderweg. De boot zelf was niet zo aangenaam; van genummerde plaatsen kwam niets in huis waardoor ons Jasmien op den duur geen plaatsje meer had, de stoelen waren gewoon autozetels die los in de boot stonden, regelmatig een slapende poep... Maaaaaaaaaaaaar we klagen niet, als we rondom ons keken was dat snel vergeten.
 


 
Aankomst in een ‘maffiastadje’ aan de Mekong voor de overnachting tussen Pai en Luang Prabang in. Onze begeleider waarschuwde ons voor dure overnachtingen en afzetters en raadde ons een hotel aan dat volgens hem goedkoop en veilig was. Maar wij hadden ondertussen ons lesje al geleerd en gingen er niet op in. Met alle chinezen... Kleine overwinning voor ons want we vonden een overnachting aan de helft van de prijs! Geen maffiamensjes gezien en we zijn niet bestolen. Integendeel, we kregen gratis bananenwhisky! Jakkes voor Rein en Jasmien dus driedubbele portie voor Tom J
 
 
 
 
 
 

 

Heel gek, de boot zat praktisch VOL met hollanders. Blijkbaar is Laos populair bij onze noorderburen. Zo maakten we natuurlijk wel meteen veel vriendjes. We bezochten samen 2 watervallen in Luang Prabang. Echt van die watervallen gelijk in de boekskes. Met het enige verschil dat ze echt waren, je kon erin slingeren vanuit een boom. Da's wel lachen dit! Alleen jammer dat het al zodanig toeristisch geworden is dat je er eigenlijk niet rustig kan zwemmen zonder dat er twintig chinezen foto’s zitten te trekken van hoe je dat doet.
Waterval Kouang si:

 

 
 
 
  
 
 


 
 

 
Tom ging even kijken aan de top van de waterval. Uitzichtjeeeeeee.
 
 


 
Waterval Tak Se:


 

We beklommen ook de Phousi Hill (enkel en alleen al voor de naam) in Luang Prabang. Daar kon je in een donker kamertje de enige echte voetprint van Boeddha bewonderen!! Dat was de beklimming zeker waard!



 
Oh my Boeddha.

 
De top!


Berg beklimmen aapjes – stijl.
 
Rein's lievelingstempel, Wat Xieng Thong! Azië barst van de tempels maar zo’n mooie waren we toch nog niet tegengekomen.
 
 

 
 
 

 
Kijk eens hoe gelukkig ons Rein is met haar tempel, we hebben haar daar dan ook maar achtergelaten bij de brave monniken, maar vreemd genoeg moesten ze haar niet hebben want 's avonds stond ze terug voor ons deur. Waarschijnlijk was ze net iets te actief, ons duracelkonijn!

 
Zonder twijfel de mooiste zon van de hele wereld, en ze ging nog eens onder ook, amazing!!

 
 
Speciaal om half 5 opgestaan om te kijken hoe de monniken in lange rijen hun voedsel voor die dag ophalen. De locals maken die elke dag plichtsgetrouw klaar en gaan op de stoep zitten om alles in hun mandje te leggen. Heel gek om te zien. Als vrouw is het toch altijd wat zoeken hoe je te gedragen in de buurt van een monnik. Er bestaan namelijk heel veel regeltjes over. Ze hebben bijvoorbeeld niet graag dat je ze aanraakt en je moet steeds plaats voor ze maken op het voetpad.



 

Nu wacht ons een helse bergrit naar het noorden van Laos, Nong Khiaw...

 

 

1 opmerking:

  1. Amai, wat een avontuur is mij dat, jong. Ik ben heel blij dat jullie zo veel plezier hebben. En je leert heel veel nieuwe mensen kennen van verschillende nationaliteiten. Kan mij wel voorstellen dat de stickyrice jullie oren uitkomt, maar dan besef je weeral eens hoe goed wij het hier in België hebben, hé. Als ik zondag mijn boterkoekje eet en van mijn warme chocomelk slurp, zal ik eens aan jullie denken. Laat jullie maar volledig gaan daar in het Verre Oosten maar wel altijd voorzichtig zijn, hé. Dikke kus voor jullie allebei. Tante Brenda

    BeantwoordenVerwijderen