Australië: Sydney

De volgende ochtend kwamen mijn mama, tante en nonkel aan in Sydney. We aten met z’n allen een uitgebreid ontbijt en stapten daarna door richting de stadstuinen waar ook het befaamde operahuis ligt. De namiddag spendeerden we op Bondi beach, het bekendste strand van Sydney, dat volgens ons toch een beetje overschat wordt. We aten er nog snel iets en keerden dan terug naar het centrum. Mama, tante en nonkel namen de metro terug naar hun hotel waar ze, na een vermoeiende dag, eindelijk konden uitrusten van hun lange vlucht. En diegenen onder ons die met het idee speelden nog eens een stapje te gaan zetten kwamen bedrogen uit. Blijkbaar sluit echt alles hier om 22u op goede vrijdag. De enige plek waar we nog terecht konden was de nachtwinkel. Toch een beetje een domper op onze laatste avond met Mats, Lien en Rein haar mama.

 

 Ontbijtje

 

 

Stadswandeling

 

 

Sydney operahuis

 

Bondi Beach

Operahuis by night

 



Terwijl mijn mama & co hun kamper ophaalden en doorreden naar Hunter Valley, waar we hen de dag erna zouden terugzien, bleven wij nog een dagje in Sydney om er de ferry te nemen naar Manly beach. Alleen al het uitzicht van het operahuis vanop de ferry is het tripje al waard. We bezochten nog vlug het oude stadsgedeelte van Sydney en daarna was het alweer tijd om afscheid te nemen van Rein haar mama, Mats en Lien. Dju, de tijd gaat toch snel! Zoals altijd was het niet fijn om afscheid te nemen maar het hielp dat we deze keer niet alleen achter bleven. Aangezien ik in Sydney had afgesproken met een vriend (David) was het voor de meiden de ideale moment om een girlsnight te houden. Ze hielden het beschaafd met een aperitief op ons terras, gevolgd door een Italiaans diner, om af te sluiten met nog enkele drankjes op ons terras (of dat is toch wat ze mij verteld hebben). Ik had het ook naar mijn zin bij de Mexicaanse vrienden van David. De volgende ochtend was het voor mij dan ook vrij verwarrend om op het terras voor het hotel wakker te worden. Na enkele minuten hard peinzen kwam het dan toch weer terug. Het plan om bij David te overnachten werd niet uitgevoerd omdat we beiden dachten dat het voor mij handiger zou zijn ’s ochtends niet meer de metro te moeten nemen. Alleen was ik even uit het oog verloren dat ik geen sleutel had en de meisjes ook niet kon bereiken. Oeps.
Eens ik s morgens realiseerde dat ik eigenlijk op het terras lag en toch wel wat koud had, sloop ik naar binnen. Daar lagen we dan, met 4 op een kamer voor 2 personen, bij elk geluid bang om iemand van het hotel aan ons deur te hebben. Maar we zijn erin geslaagd allemaal naar buiten te geraken zonder extra rekening aan ons been. Best wel spannend.

 

Met de ferry naar Manly Beach

 

Matrasje oppompen in de hotelkamer. Gezellig!