NZ: Abel Tasman National Park

De rit naar het Abel Tasman National Park liep via de Queen Charlotte drive die mooie beelden gaf over Marlborough Sounds. De Marlborough Sounds zijn een beetje vergelijkbaar met de Milford Sounds maar dan het volledige andere uiteinde van het zuid – eiland. Je kan er ook wandelen langs de Queen Charlotte Track maar aangezien we er ook doorheen varen als we de ferry nemen van Noord naar Zuid, nemen we onze tijd om ons te laten verrassen door Abel Tasman National Park. We hebben hoge verwachtingen, zelf de steward op het vliegtuig naar Nieuw Zeeland zei dat dit een absolute topper is.

 

Marlborough Sounds

 

 

Omdat we er slechts beperkte tijd hadden en er zeker het meeste uit wouden halen, besloten we een tour te boeken. Eerst werden we met de watertaxi opgepikt in Marahau. We mochten op de boot stappen en werden dan in de boot met een soort traktor naar het water gebracht. De watertaxi bracht ons tot Torrent Bay, waar we onze voetjes moesten nat maken om aan land te geraken. Koud dat da was! Na nog een paar schelpen opgeraapt te hebben ( prachtexemplaren alweer;-)), begonnen we aan de wandeling van 2u en 10 min tot Bark Bay. Daar kregen we een broodje met kip en een appelcrumblemuffin voorgeschoteld. Het was lekker, dan is de tour voor Tom al geslaagd ;-). Maar dat was nog niet alles, we gingen zee – kajakken. Persoonlijk heb ik daar slechte herinneringen aan want o jawel, ook in een kajak slaag ik erin zeeziek te worden (Jasmien kan dat bevestigen). Maar het was een rustige zee dus ook ik heb er volop kunnen van genieten. We peddelden tot Tonga Island waar verschillende seals lagen te luieren op de rotsen. We dachten, goh, wij hebben al beter gezien! Maar dan gingen we de hoek om, in een inkeping tussen de rotsen en BAM, overal rondom ons kleine seals die op/onder/naast/voor/achter/tussen onze kajak kwamen zwemmen. Ze zijn blijkbaar grote fan van kajakboten en waren heel nieuwsgierig. Het feit dat we er pal tussen zaten me onze kajak en dat ze echt kwamen spelen rond de boot, maakte het een heel speciale ervaring. Daar kan ik maar niet aan wennen, ik blijf het zot vinden dat we zo’n beestjes daar gewoon kunnen gaan bewonderen zonder zelf veel moeite te moeten doen. Goedgeluimd peddelden we terug naar het strand om opgepikt worden door de watertaxi, die ons veilig terug bracht naar ons vertrekpunt. En dat allemaal met straaaaalende zon op onze snoet. Het was alweer een mooie dag.:-)

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

  

 

 

 

 

 

 

 

 

Jammergenoeg zit er een error op onze foto's van op het water en kan ik geen filmpjes uploaden maar fotomateriaal genoeg hé...