Ons bezoek in Taupo, gelegen aan het grootste
meer van NZ (Lake Taupo), stond in het teken van één ding: skydiven! Maar de
slechte weersomstandigheden hebben ons daar een paar dagen laten op wachten...
Alsof we nog niet genoeg stress hadden! Geen probleem, genoeg te doen in en
rond Taupo.
We gingen ons gaan verwarmen in de hot pools aan onze camping. Daar leerden we een local kennen die ons persé van zijn zelf gebrouwd bier wou laten proeven omdat hij, naar zijn bescheiden mening, vond dat zijn bier net zo goed was als ons belgisch bier. T was al lang geleden dat we nog eens een echt goeie pint hadden gedronken dus gingen we maar mee. En inderdaad, t was niet slecht, maar belange zo goed niet als ons bier. Dat hebben we hem natuurlijk niet gezegd. ;-)
Nog steeds in afwachting van beter weer gingen we naar de Waitomo caves. Je kon er allerlei avontuurlijke tours doen in die grotten maar aangezien ik een beetje claustrofobisch word bij de gedachte alleen al, gingen we voor een doodnormale wandeling en een boottochtje in de grotten. We bezochten twee grotten waarvan er één vooooooooooool, maar echt vol zat met gloeiwormen. Heel mooi om te zien, we waanden ons in één of ander sprookjesland.
We gingen ons gaan verwarmen in de hot pools aan onze camping. Daar leerden we een local kennen die ons persé van zijn zelf gebrouwd bier wou laten proeven omdat hij, naar zijn bescheiden mening, vond dat zijn bier net zo goed was als ons belgisch bier. T was al lang geleden dat we nog eens een echt goeie pint hadden gedronken dus gingen we maar mee. En inderdaad, t was niet slecht, maar belange zo goed niet als ons bier. Dat hebben we hem natuurlijk niet gezegd. ;-)
Nog steeds in afwachting van beter weer gingen we naar de Waitomo caves. Je kon er allerlei avontuurlijke tours doen in die grotten maar aangezien ik een beetje claustrofobisch word bij de gedachte alleen al, gingen we voor een doodnormale wandeling en een boottochtje in de grotten. We bezochten twee grotten waarvan er één vooooooooooool, maar echt vol zat met gloeiwormen. Heel mooi om te zien, we waanden ons in één of ander sprookjesland.
De ingang van de grot.
Bonen van een geitje dat naar beneden getuimeld is.
Het gat waardoor vroeger wel een aantal koeien en geiten naar beneden gevallen zijn.
Dikke grote spin!
Een vrij recente ontdekking:
botten van een Moa Om je een idee te geven wat een Moa is,
wij wisten het ook niet
botten van een Moa Om je een idee te geven wat een Moa is,
wij wisten het ook niet
Klaar om gloeiwormen te gaan spotten.
Omgeving van de grotten.
En dan was de dag ein – de – lijk daar. We gingen skydiven. We gingen voor een pakket waarbij we van 15000 feet hoog sprongen (vrije val van 50 seconden en 5 a 6 min met de parasol), met foto’s en video. Veel geld maar eij, dat doen we maar één keer! Alles ging heel snel. Wij dachten nog eventjes te kunnen bekomen van het feit dat we nu effectief uit een vliegtuig gingen springen maar daar was geen tijd voor, wat misschien niet slecht was. Alles werd praktisch voor ons gedaan. Wij moesten gewoon blijven staan tewijl we heel wat materiaal aankregen, luisteren naar de uitleg en vooral lachen naar de camera en doen alsof we geen schrik hadden. Plots zaten we in het vliegtuigje. Het duurde zo’n halfuur om ons naar de juiste hoogte te brengen. Mijn instructeur zat maar praatjes te verkopen, voor hem is zijn job een job als een ander. Op drukke dagen springt hij 10 keer per dag! We kregen nog even een zuurstofmaskertje op en dan, BAM, de deur open. Hoog. Amai das hoog. Das echt wel super hoog. Wooooooow zo hoog!! Maar vreemd genoeg hadden we alletwee niet zo veel schrik. Misschien komt het omdat je volledig vastgeketend hangt aan een instructeur die er aaalles van weet en die doet alsof het helemaal niets voorsteld. Ik weet het niet. Maar ik weet wel dat ik van elke seconde genoten heb. En Tom ook. Het voelt alsof je aan het zweven bent met een prachtig uitzicht van 360 graden. Die vrije val geeft echt wel een kik. Je merkt niet dat je aan 200km/u aan het vallen bent. En eens de parachut open is, is het gewoon chillen en genieten van het uitzicht. Ik denk wel dat ik met een liter speeksel minder naar beneden kwam J. Het was echt snel gepasseerd maar zeker de moeite waard.
Daarna gingen we weer gelijke de normale stervelingen de toerist uithangen ;-). We gingen samen met een ander belgisch koppel, dat we ontmoet hadden bij het skydiven, naar de Huka Falls. De 10m hoge waterval wordt vooroorzaakt door een versmalling van NZ’s langste rivier, de Waitako. Het is een hele wilde waterval en je kon er ook met een jetboot naartoe. Daarna gingen we naar natuurlijke thermische hotsprings in dezelfde rivier. Ideaal om tot rust te komen na al die spanning J. Nog samen een paar pintjes gaan consumeren en bedje in.
Huka Falls
Viewpoint over Taupo
De thermische hotsprings
Het Tongariro nationaal park is zichtbaar vanuit Taupo op een heldere dag.
Tom en Rein, ja een pintje smaakt altijd, zelfs al is het niet zo lekker als ons Belgisch bier.
BeantwoordenVerwijderenKan mij voorstellen dat jullie dachten in een sprookje binnen te stappen, zelfs de foto's van de gloeiwormen zien er sprookjesachtig uit. En dan dat skydiven, bbrrr, niet voor mij maar jullie hebben blijkbaar heel erg genoten. Jammer dat het zo snel gaat, hé, want de prijs is niet mis. Maar ze kunnen jullie de ervaring niet meer afpakken.
Die hotsprings, dat zou ik dan wel weer zien zitten. Lekker relaxen, ja, laat maar komen. Van alles weer fantastische foto's en ja, ik moest ook lachen met Tom - hem niet doorvertellen, hé ;-)