NZ: Kaikoura

Vrienden van ons vertelden ons over whale watching in Kaikoura en hoewel er geen stop gepland stond, kon ik Tom niet meer tegenhouden om eens een kijkje te gaan nemen. Dat was alleszins een goeie keuze!
Na onze buik gevuld te hebben met heerlijke sushi, deden we de Kaikoura Peninsula walkway. Een wandeling van 3,5u die je volledig langs de kliffen van de Peninsula leidt. We passeerden Point Kean waar we een aantal luierende seals konden bewonderen. Er lag er zelf één op het wandelpad richting Point Kean waar we letterlijk moesten overspringen om te kunnen passeren. Schoon leven, die beestjes. Eens we dat punt voorbij waren moesten we een klim doen om onze wandeling te kunnen verder zetten op de klif. Prachtige uitzichten van daarboven en leuk wandelen, vooral met de zon op onze snoet. Daarna moesten we natuurlijk nog terug naar het centrum wandelen en die route liep een deeltje door het bos, best wel griezelig als de zon zo al begint onder te gaan... Maar we hebben het gehaald! En erna hebben we ons nog eventjes geplaceerd in de hotpools op onze camping. MET een flesje bubbels uiteraard.:-)

 

 

Dikke seal blokkeert de weg.

 

 

 

Programma voor de dag nadien: whale watcheeeeeeen! We stonden op de wachtlijst voor de boot van 10u ( dju die tours zijn populair) en we hadden geluk, we mochten meteen mee. En ook ik kon eens genieten van de boottocht, wonderpilletjes tegen zeeziekte hebben ze daar. We kregen heel veel informatie over wat er zich boven en onder water bevond, over de geschiedenis van Kaikoura en over de methoden die ze gebruiken om whales te spotten. De soort walvis die hier het meest gespot wordt is een mannelijke spermwhale, één van de grootste walvissoorten die tanden heeft. Geen vrouwtjes omdat zij die koude watertemperaturen hier niet aankunnen. Ze wisten heel veel over de gedragingen van de walvis. Hij gaat telkens onder voor een periode van gemiddeld 45 tot 60 min. De recordtijd is 2u15min onder water en ze kunnen tot een diepte van 3100meter gaan! Maar gelukkig bleef hij deze keer niet zo lang onder.:-) Al vrij snel hadden ze hem gespot en mochten we naar het bovendek om hem te bewonderen. Conclusie: indrukwekkend groot beest. Een paar keer spuiten en dan iedereen vol spanning laten wachten om zijn staart te laten zien bij het ondergaan, t was nen sloeber. We kregen hem 2 keer te zien. Verder zagen we ook een paar albatrossen boven de boot vliegen en vaarden we rond een rots vol met seals.

 

 

 

 

 

 

Albatros

 

Na de boottocht reden we door richting Picton en maakten we een stop bij Ohao seal colony viewpoint waar je een kolonie zeehonden met hun kleintjes bezig kon zien. Zo veel heb ik er nog nooit bijeen gezien. Overal waar je keek zag je wel iets bewegen, wat dan een zeehond bleek te zijn. En ook heel leuk om naar te kijken. Die kleintjes zijn veel actiever dan luie mama en papa die daar maar gewoon op hun rug liggen te knorren.
Het hoogtepunt van de dag (voor mij dan toch) was de Ohao waterval. Het is een waterval met een poel onder waar de mama’s hun kleintjes achterlaten om zichzelf te gaan voeden in de zee. Zooooooo schattig!! Ze sprongen in en uit het water, deden salto’s, klommen overal op en onder en maakten zich ook wel een beetje boos als we te dicht kwamen. Ik kon er naar blijven kijken. En ik wou dat graag met jullie delen maar jammergenoeg kan ik mijn filmpjes niet uploaden...

 

 

Ohao seal colony viewpoint

 

Ohao waterval