Cambodja - Mondulkiri

 

Vanuit het bruisende Phnom Penh gingen we via hobbelige baantjes naar Mondulkiri. Een meer noordelijk dorpje van waaruit je leuke trekkings kunt doen met olifanten. Twee Belgische meisjes die we eerder ontmoetten in Laos wisten ons een organisatie aan te raden die dit op een verantwoorde manier organiseert. Tweedaagse trekking geboekt, een beetje rondlopen op de plaatselijke markt, een heerlijk stukje cake eten ( o jawel, we vonden een Aziaat op de markt die goed kon bakken en zeer geliefd was bij de kinderen, maar ook bij ons), zonsondergang kijken, onze eerste cambodjaanse curry eten ( njammieee) rugzakje maken en op tijd ons mand binnen. 

De volgende ochtend kregen we allemaal nog een voorraad water en ons bed voor die nacht, een hangmat. Cool! Al meteen bij vertrek gaf de gids ons al de opdracht een foto te trekken van het uitzicht. Geen idee van wat ons nog te wachten stond, de gids was echt nen foto – freak!! Voor alles moesten we onze camera boven halen en zelf foto`s trekken of ons laten fotograferen door hem. En hij nam geen nee als antwoord! Het leverde grotendeels een reeks wazige en erg op elkaar lijkende foto’s op, alleen is bij elke foto onze lach steeds verder te zoeken. Maar bon, t was goed bedoeld.
Niet dat de trekking geen foto’s waard was hoor, want t was er heel mooi. Heeeelemaal anders dan wat we tot nu toe al te zien kregen.  De eerste dag stapten we zo n 5 uur en gingen we naar een waterval, waarin we een duikje mochten nemen. Dat was volledig naar de goesting van de gids. Hup broek af en het water binnen. Hij leek ook meer dan wannes te genieten van het ( te) frisse water en van het beklommen van een ( te) gladde boomstronk om daarvan dan in het water te springen.

                                                             Erna wandelen maar!!

We namen een pauze in een klein dorpje waar we vis in een heel pikant sausje voorgeschoteld kregen. EN natuurlijk, rijstwijn! En een schattige gluurder...

Onze gids terug klaar voor vertrek met zijn zelf gesprokkelde bamboe voor de bamboesoep die avond.

Even dag zeggen tegen de buurman.

 

Veel van het gras was afgebrand maar dat doen ze blijkbaar zelf om de groei van nieuwe dingen te bevorderen.

Eens aangekomen op de homestay hingen we onze hangmatten op en maakten we een wandeling naar de rijstvelden, waar nog steeds locals aan het werk waren. Natuurlijk mochten we van de gids ook alles eens proberen en natuurlijk moesten we daar dan ook heeeeeel heel heel veel foto's van trekken. De rijstvelden die we hier zagen waren helemaal anders dan die in Vietnam. Heel droog en heuvelachtig terwijl die in Vietnam eerder vlak waren en volledig onder water stonden. Maar tis wel dezelfde rijst, gek.

 

Onze buren.

 

De rijst van het vliesje ontdoen, niet simpel.Uiteraard mochten wij dat ook allemaal eens proberen, puur amusement voor de locals.

 

 

Rijst handmatig plukken. ( ook dat zelf mogen doen)

 

 

 

Brommertje Azie - stijl

 

De zon gaat snel onder dus wij legden een kaartje tot het avondeten. Maar de gids had nog een verrassing in petto. Ze hadden die dag een wild varken gevangen en lieten dat vol trots aan ons zien. We kregen er wat als hapje, lekker, dachten we, maar we kregen enkel de huid met een goeie vetlaag rond. Niet zoooooo lekker dus. We maakten er een spelletje van, omtert subtielst uitspukken. Gelukkig kregen we die o zo lekkere rijstwijn om door te spoelen. Soms is het een ware uitdaging om bij de locals te gaan eten.

 

Tom en Jasmien slaagden er een keer in Wannes en Rein te verslaan... Redelijk uitzonderlijk,  de waarheid mag gezegd worden :-)

 

 

Het varken in volle glorie, trots dat ze waren. Wij vonden het vooral zielig voor het varken dat daar op de achtergrond lag toe te kijken... 

Ook het avondeten kwam met een paar flessen rijstwijn. We dronken alles op in de hoop er dan vanaf te zijn maar dat was niet volgens het plan van de gids. Flessen op dus nam hij ons mee naar de buren om aan de jarwine te beginnen. Voor moesten we nog niet verteld hebben wat dat is (we kwamen het al eerder tegen op trekkings), het is een grote kruik met daarin gegiste rijst en bladeren. Dat lengen ze telkens aan met water. De uitdaging bestaat erin zoveel mogelijk te blijven drinken terwijl zij er telkens water bij kappen.
En Jasmien was the winneeeeeeeeer!!
Een beetje licht in ons kopke gingen we terug naar onze hut. Onderweg toch nog opgemerkt wat voor een mooie sterrenhemel je krijgt een beetje weg van de bewoonde wereld.
Onze hangmat ingedoken, die trouwens verbazend goed lag, was het niet dat we er om de 5 min moesten uit rollen om naar toilet ( lees: grasperk) te gaan door al die jarwine! Allé, ik spreek vooral over de vrouwelijke blaasjes...

De tweede dag van de trekking hebben we zo’n 3u gewandeld en 4 watervallen gezien.

 

 

foto 523

 

 

foto 605

 

 

Tomke zijn teen mag niet nat worden?? Geen probleem voor onze gids...

 

 

waterval 1

 

foto 623

 

Een klein voorbeeldje van onze gids zijn liefde voor foto s trekken. We kwamen een brugje tegen......... ik maakte een selectie...

 

 

Maar nogmaals, allemaal goed bedoeld:-)

 

Waterval 2. Mochten we ook in zwemmen maar t was verdikke koud water.

 

foto 745

 

 

Foto 845

 

Foto 962

 

 

Foto 999

 

Waterval 3

 

 

We werden wel een beetje ongeduldig want de gids hield ons te lang bezig naar ons goesting terwijl wij natuurlijk gewoon naar de olifanten wouden! Maar hij nam zijn tijd om ons vanuit verschillende posities te fotograferen, ons een grote boom te tonen ( niet spectaculair, we zagen al grotere), spinnen te spotten en lang te doen over het bereiden van het middagmaal.

Maaaaaaar dan, eindelijk, het geluid van een vrolijke olifant in de bosjes!! Hoeraaaa.

Door al mijn enthousiasme kwam ik mss iets te dichtbij en kreeg ik een oor in mijn gezicht. Dju, da komt nogal aan zeg! Nadien mochten we mee de olifanten gaan halen om ze te wassen in de rivier. Plezant, echt heel plezant. Alleen kouuuuuuud water. Maar de olifanten leken er wel van te genietenJ daarna mochten we nog een uurtje met hen wandelen wat we niet verwacht hadden, aangename verrassing dus!

 

auw.

 

waterval 4. Daarin mochten we de olifanten wassen.

 

 

 

Beetje schrik om het koude water in te gaan!

 

 

En ze waren vuil ze!